Propositions belonging to the PhD thesis “Emphysema on low-dose CT — assessment, implications, and technical considerations”.
A digital version of the thesis can be found here.

1. Besides the traditional risk factors (smoking, age, and sex), air pollution and genetics play a role in the development of emphysema. [chapter 2]
2. Both visual and quantitative assessment of emphysema can help predict the odds of developing lung cancer. [chapter 3]
3. Because of the poor agreement between predicted and CT-measured lung volume, a lung volume measurement should be used if size matters. [chapter 4]
4. The inter-scan variability in emphysema measurements is exacerbated when using different scan protocols. [chapters 5 and 6]
5. A volumetric noise measurement should be preferred over a 2D measurement. [chapter 7]
6. Extending the Fleischner criteria to more categories and applying it to each lobe separately allows a reproducible and detailed visual assessment of lung parenchyma on CT. [chapter 8]
7. Every measurement result should be reported with a measure of (un)certainty to aid interpretation and communication with patients. [this thesis]
8. Increasing the level of detail in a reported metric (e.g. an additional decimal) requires verification that information is added instead of noise. [this thesis]
9. For every situation there is an appropriate XKCD webcomic, including a PhD defence.

Vertaling van de stellingen ten behoeve van de leesbaarheid:

1. Naast de tradionele risicofactore (roken, leeftijd en geslacht), spelen luchtvervuiling en erfelijke belasting een rol in het ontwikkelen van emfyseem. [hoofdstuk 2]
2. Zowel een visuele als een kwantitatieve beoordeling van emfyseem kunnen bijdragen aan het voorspellen van het risico op het ontwikkelen van longkanker. [hoofdstuk 3]
3. Gezien de matige overeenkomst tussen voorspeld en gemeten longvolume, zou een meting gebruikt moeten worden als het volume er toe doet. [hoofdstuk 4]
4. De variatie in emfyseem-metingen tussen verschillende scans wordt verergerd door het gebruik van verschillende scanprotocollen. [hoofdstukken 5 en 6]
5. Een volumetrische ruismeting verdient de voorkeur boven een meting in 2D. [hoofdstuk 7]
6. Het uitbreiden van de de Fleischner-criteria met meer categorieën en het toepassen op iedere individuele longkwab maakt een reproduceerbare en gedetailleerde visuele beoordeling van longweefsel op CT mogelijk. [hoofdstuk 8]
7. Ieder meetresultaat zou moeten worden gerapporteerd met een maat van (on)zekerheid om de interpretatie en de communicatie naar de patiënt te verbeteren. [dit proefschrift]
8. Het vergroten van het detailniveau van een gerapporteerde meetwaarde (bijvoorbeeld het toevoegen van een decimaal) vereist bevestiging dat er informatie wordt toegevoegd in plaats van ruis. [dit proefschrift]
9. Voor iedere situatie is er een toepasselijke XKCD webcomic, inclusief de verdediging van een proefschrift.

© H.J. Wisselink, 2023.